To normalne, że coś nieznanego zawsze budzi niepokój, co nieco, o czym mało wiemy, bądź słyszymy plotki, które na nowo mocniej napędzają bakcyla niepewności. Tak jest naturalnie inaczej z różnorodnymi operacjami, wizytą w szpitalu. Trudno się zdumiewać, sprawność mamy wyłącznie jedno, boimy się go zaprzepaścić, ale wiemy, że w razie kłopotów powinniśmy zdecydować się nawet na operację. Wielu zdiagnozowanych do zabiegu przepukliny pachwinowej zachowuje się tradycyjnie – nogi podcina im zgroza, a pot zalewa całe ciało. Bez paniki, ta operacja jest w rzeczywistości niegroźny. Zresztą przeczytajcie jak przebiega tego typu zabieg.

naturalnie wartym zaznaczenia jest fakt, że diagnozujemy tu przypadek wykryty we właściwym czasie. Przepuklina pachwinowa, jak wiele innych schorzeń, odkryta zbyt późno może stwarzać komplikacje – w czasie operacji (podwyższone kłopoty), jak i po zabiegu (powikłania). Pamiętajmy więc o regularnych badaniach. Nie musimy żyć w dużym ośrodku miejskim, jak Warszawa, żeby się przebadać (Warszawa anestezjolodzy). takiego typu badania osiągalne są w wielu miejscach.

Na początek jest wywiad i diagnoza, to na podstawie takich dwóch wskaźników lekarz jest przygotowany do podjęcia rozstrzygnięcia. uprzednio jednakże omawia wyniki z anestezjologiem i pacjentem. Jeśli przepuklina jest niedużych gabarytów to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby operować ją w znieczuleniu miejscowym. korzyść tego rozwiązania jest kusząca – jeszcze w ten sam dzień opuścimy mury kliniki. Niestety nie często tak się to odbywa, ponieważ w wielu sytuacjach przepuklina jest znacząca, rozrastająca się już od kilku lat. W takiej okoliczności trzeba zastosować znieczulenie połowy ciała (do kręgosłupa). Możliwe jest też znieczulenie ogólne, które sprawdza się u osób dość wystraszonych, którzy trudno przechodzą takiego typu zabiegi.

Warto wiedzieć, iż jeśli zdecydujemy się na znieczulenie ogólne powinniśmy przynieść komplet, tj. morfologia, układ krzepnięcia oraz rtg płuc. Operację często wykonuje się techniką klasyczną, która polega na przecięciu powłok brzusznych, a następnie na zamieszceniu przesuniętego części jelita we odpowiednim miejscu. Na samym końcu zabezpiecza się operowany obszar odpowiednio do tego celu przeznaczoną siatką. Technika klasyczna to jednak nie jedyny wybór – można też operować techniką laparoskopową. Polega ona na tym, iż w pachwinie lokuje specjalistyczne prowadnice, dzięki którym wprowadzane są przyrządy chirurgiczne, którymi potem dokonywana jest operacja (łącznie z wszyciem siatki).